Praktyka 1: 1-2-3 czyli Powracanie do siebie

Ten krok to po prostu zauważanie tego, co jest, szczególnie w obszarze fizycznych odczuć i emocji, które się pojawiają. Pozwalamy sobie zauważyć, co dzieje się w nas, w środku, czymkolwiek to jest.

Czy mogę powiedzieć "tak" temu, co jest teraz, tylko teraz? Czy mogę pozwolić, aby było, jak jest, bez robienia czegokolwiek, bez angażowania się mentalnie, bez analizowania i komentowania, bez trzymania się tego doświadczenia lub odpychania go? Czy mogę pozwolić sobie na przyjęcie, włączenie i pełne odczucie tego doświadczenia, a może nawet uhonorowanie tego doświadczenia jako przejaw tego, kim jestem?
W tym kroku nie podejmujemy żadnego wysiłku. Po prostu sprawdzamy, co jest prawdziwe dla nas; NIE STARAMY SIĘ akceptować, przyzwalać, włączać ani obejmować swego doświadczenia, po prostu sprawdzamy, czy możemy pozwolić na to, co dzieje się w nas w tym momencie, czy też nie.

Jeśli odpowiedź brzmi "nie", po prostu sprawdzamy, czy możemy przyzwolić, włączyć i w pełni doświadczyć tego oporu, tego "nie" dla tego, co dzieje się teraz.
"Nie" jest równie dobrą odpowiedzią jak "tak". Po prostu sprawdzamy, co jest prawdą, nie próbując sprostać żadnemu ideałowi. Honorujemy prawdę chwili, nie starając się doprowadzić do żadnego specjalnego wyniku ani stanu.
Krok drugi pozwala nam się odprężyć zamiast generować w sobie stres i zmaganie. Jest to okazja i zaproszenie, które przychodzi do każdego z nas, w każdej chwili.
Stres i zmaganie się to stare, nawykowe wewnętrzne działanie polegające na odpychaniu naszego doświadczenia i próbie uzyskania lepszego doświadczenia;a to nie pomaga nam żyć silnym, spokojnym, twórczym i współczującym życiem w służbie innym i nam samym.
Kluczem tutaj jest uświadomienie sobie, że nie jesteśmy ofiarami stresującego myślenia i stresujących emocji, ale że to stresujące myślenie i powiązane emocje są wyborem, którego nasz system dokonuje, ponieważ uważa, że jest to konieczne.
Tymczasem doświadczanie spokoju i harmonii łatwo doświadczać pozwalając sobie odprężyć się w tej chwili, po prostu zauważając i włączając to, co jest, cokolwiek to jest, bez komentowania i borykania się z tym.
Jesteśmy już spokojną świadomością, a wszystko, co się pojawia, jest wyrazem tej świadomości.Sedno stresu nie tkwi w tym, co jest, ani nie jest tworzone przez to, co jest, ale jest wynikiem naszej walki z tym, co jest, odpychania nieprzyjemnych doświadczeń. Cały stres jest naszym dziełem, wynikiem walki z naszym doświadczeniem. "Nie" wobec naszego doświadczenia oznacza cierpienie, "tak" dla naszego doświadczenia przynosi wewnętrzny spokój.